Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

septem spectacula AG

  • 1 septem

    septem, indécl. sept.    - [gr]gr. ἑπτά -- angl. seven.    - bis septem, Virg.: quatorze.    - sex septem, Ter.: six ou sept.    - septem (sapientes): les Sept Sages (de la Grèce). --- Cic. Rep. 1, 7, 12; id. Tusc. 5, 3, 7; id. Lael. 2, 7; id. de Or. 3, 34, 137; id. Fin. 2, 3, 7; id. Off. 3, 4, 16.    - unus e septem, Cic. Lael. 59: un des Sept Sages.    - septem stellae = septentriones: la constellation des sept étoiles. --- Sen. Troad. 443.    - Septem Aquae: les Sept-Eaux (un lac aux environs de Réate). --- Cic. Att. 4, 15, 5.    - septem miracula, Plin. 36, 5, 4, § 30: les sept merveilles du monde.    - ou septem mira, Lact. 3, 24, 2 ou septem spectacula, Vitr. 2, 8, 11; cf. Gell. 10, 18, 4.    - Septem Maria: les Sept Mers (lagunes à l'embouchure du Pô, où a été fondée Venise). --- Plin. 3, 15, 16, § 119; Tac. H. 3, 9.    - Septem Fratres, m.: les Sept Frères (sommets de la chaîne d'Abyla). --- Plin. 5, 18.
    * * *
    septem, indécl. sept.    - [gr]gr. ἑπτά -- angl. seven.    - bis septem, Virg.: quatorze.    - sex septem, Ter.: six ou sept.    - septem (sapientes): les Sept Sages (de la Grèce). --- Cic. Rep. 1, 7, 12; id. Tusc. 5, 3, 7; id. Lael. 2, 7; id. de Or. 3, 34, 137; id. Fin. 2, 3, 7; id. Off. 3, 4, 16.    - unus e septem, Cic. Lael. 59: un des Sept Sages.    - septem stellae = septentriones: la constellation des sept étoiles. --- Sen. Troad. 443.    - Septem Aquae: les Sept-Eaux (un lac aux environs de Réate). --- Cic. Att. 4, 15, 5.    - septem miracula, Plin. 36, 5, 4, § 30: les sept merveilles du monde.    - ou septem mira, Lact. 3, 24, 2 ou septem spectacula, Vitr. 2, 8, 11; cf. Gell. 10, 18, 4.    - Septem Maria: les Sept Mers (lagunes à l'embouchure du Pô, où a été fondée Venise). --- Plin. 3, 15, 16, § 119; Tac. H. 3, 9.    - Septem Fratres, m.: les Sept Frères (sommets de la chaîne d'Abyla). --- Plin. 5, 18.
    * * *
        Septem, Numerale nomen indeclinabile. Virgil. Sept.

    Dictionarium latinogallicum > septem

  • 2 septem

    septem, Num. (altind. saptá, griech. επτά, gotisch u. ahd. sibun), sieben, I) im allg.: s. milia, Plaut.: s. et decem, Plaut. u. Cic., od. decem et s., Liv., od. decem septemque, Nep.: od. septem decem od. decem septem, Liv. (vgl. Prisc. 18, 172 [u. dazu Hertz S. 286, 22]. Fabri u. Müller Liv. 24, 15, 2. Neue-Wagener Formenl.3 2, 287): s. et viginti, s. et triginta, Cic.: s. et septuaginta, Nep.: septem miracula, die sieben Wunder (Wunderwerke) der Welt, Plin. 36, 30. Val. Max. 4, 6. ext. 1: dies. septem mira, Lact. 3, 24, 2, od. septem spectacula, Vitr. 2, 8, 11, od. septem omnium terrarum spectacula, Gell. 10, 18, 4. – II) insbes.: A) septem (οἱ επτά), die sieben Weisen Griechenlands (vgl. Cic. de or. 3, 137), Cic. Tusc. 5, 7; de amic. 7 u. 59. – B) septem stellae = septemtriones, das Gestirn des großen Bären, das Siebengestirn, Acc. tr. 566. Sen. Troad. 443 (448). – C) Septem aquae, die Vereinigung sehr wasserreicher Bäche in der reizenden Berggegend von Reate (j. Rieti), j. der See Sta. Susanna, Cic. ad Att. 4, 15, 5.

    lateinisch-deutsches > septem

  • 3 septem

    septem, Num. (altind. saptá, griech. επτά, gotisch u. ahd. sibun), sieben, I) im allg.: s. milia, Plaut.: s. et decem, Plaut. u. Cic., od. decem et s., Liv., od. decem septemque, Nep.: od. septem decem od. decem septem, Liv. (vgl. Prisc. 18, 172 [u. dazu Hertz S. 286, 22]. Fabri u. Müller Liv. 24, 15, 2. Neue-Wagener Formenl.3 2, 287): s. et viginti, s. et triginta, Cic.: s. et septuaginta, Nep.: septem miracula, die sieben Wunder (Wunderwerke) der Welt, Plin. 36, 30. Val. Max. 4, 6. ext. 1: dies. septem mira, Lact. 3, 24, 2, od. septem spectacula, Vitr. 2, 8, 11, od. septem omnium terrarum spectacula, Gell. 10, 18, 4. – II) insbes.: A) septem (οἱ επτά), die sieben Weisen Griechenlands (vgl. Cic. de or. 3, 137), Cic. Tusc. 5, 7; de amic. 7 u. 59. – B) septem stellae = septemtriones, das Gestirn des großen Bären, das Siebengestirn, Acc. tr. 566. Sen. Troad. 443 (448). – C) Septem aquae, die Vereinigung sehr wasserreicher Bäche in der reizenden Berggegend von Reate (j. Rieti), j. der See Sta. Susanna, Cic. ad Att. 4, 15, 5.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > septem

  • 4 septem

    septem, num. adj. indecl. [Sanscr. saptan; Gr. hepta; Goth. sibun; Germ. sieben; Engl. seven], seven: septem menses sunt, quom, etc., Plaut. Most. 2, 2, 39:

    septem milia,

    id. Mil. 1, 1, 46:

    dis, quibus septem placuere colles,

    Hor. C. S. 7:

    septem et decem,

    Plaut. Cist. 4, 2, 89:

    decem et septem,

    Liv. 33, 21, 8; Plin. Ep. 2, 17, 2:

    decem septemque,

    Nep. Cato, 1, 2:

    decem septem,

    Liv. 24, 15, 2 Weissenb.; cf. Prisc. p. 1170 P.;

    v. also septendecim: septem et viginti minae,

    Plaut. Merc. 2, 3, 94:

    septem et triginta annos,

    Cic. Rep. 2, 10, 17; Liv. 1, 21 fin.:

    sex aut septem loca,

    Lucr. 4, 577;

    also unconnected: illum his mensibus Sex septem non vidisse proximis,

    Ter. Eun. 2, 3, 40; so,

    sex septem,

    Hor. Ep. 1, 1, 58.—With numerals:

    VI. VII. diebus,

    Cic. Att. 10, 8, 6 Orell. N. cr.:

    septem miracula,

    the seven wonders of the world, Plin. 36, 5, 4, § 30; Val. Max. 4, 6, 1 ext.; so, septem mira, Lact. 3, 24, 2:

    septem spectacula,

    Vitr. 2, 8, 11; cf. Gell. 10, 18, 4.—
    II.
    In partic.
    A.
    As subst., the seven sages of Greece:

    eos vero septem, quos Graeci sapientes nominaverunt,

    Cic. Rep. 1, 7, 12; id. Tusc. 5, 3, 7; id. Lael. 2, 7; id. de Or. 3, 34, 137; id. Fin. 2, 3, 7; id. Off. 3, 4, 16:

    qui (Bias) sapiens habitus est unus e septem,

    id. Lael. 16, 59:

    Thales, qui sapientissimus in septem fuit,

    id. Leg. 2, 11, 26.—
    B.
    Septem Aquae, a lake in the Reatine territory, Cic. Att. 4, 15, 5.—
    C.
    Septem Stellae, for septentriones, the seven-stars, the Pleiades, Sen. Troad. 443.—
    D.
    Septem Maria, the lagunes at the mouth of the Po, where Venice was afterwards founded, Plin. 3, 15, 16, § 119; Tac. H. 3, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > septem

  • 5 septem

    num. card.
    s. stellae SenTseptentriones
    s. miracula PM, VM (s. mira Lact и s. spectacula Vtr, AG) — семь чудес мира

    Латинско-русский словарь > septem

  • 6 spectaculum

    spectāculum, ī n. [ specto ]
    1) вид, зрелище (magnificum L; luctuosum, crudele C)
    s. praebere Cпредставлять зрелище или O быть видимым
    spectacula alicujus rei capere O — осматривать (обозревать) что-л.
    aliquem ad s. ducere Pt — привлекать к себе чьи-л. взоры
    2) представление, зрелище, спектакль (s. gladiatorum C, L)
    3) преим. pl. зрительный зал, песта для зрителей ( resonant spectacula plausu O)
    5) осматривание, обозревание (descendere ad s. Euboeae insulae L)

    Латинско-русский словарь > spectaculum

  • 7 spectaclum

    spectācŭlum (contr. spectāclum, Prop. 4 (5), 8, 21 and 56), i, n. [specto], a show, sight, spectacle (class.).
    I.
    In gen.:

    lepidum spectaculum,

    Plaut. Poen. 1, 1, 81:

    superarum rerum atque caelestium,

    Cic. N. D. 2, 56, 140:

    bis terque mutatae dapis,

    Hor. Epod. 5, 34:

    potius quam hoc spectaculum viderem,

    Cic. Mil. 38, 103: capere oblatae spectacula praedae, Ov. M. 3, 246; cf. id. ib. 7, 780:

    scorti procacis,

    Liv. 39, 43:

    Euripi,

    id. 45, 27:

    non hoc ista sibi tempus spectacula poscit,

    Verg. A. 6, 37:

    spectaclum ipsa sedens,

    i. e. exposed to public view, in the sight of all, Prop. 4 (5), 8, 21:

    neque hoc parentes Effugerit spectaculum,

    Hor. Epod. 5, 102.—Esp. in the phrases:

    spectaculum (alicui) praebere, spectaculum (spectaculo) esse alicui: circuitus solis et lunae spectaculum hominibus praebent,

    Cic. N. D. 2, 62, 155; so,

    praebere,

    Liv. 45, 28:

    praebent spectacula capti,

    Ov. A. A. 2, 581:

    o spectaculum illud hominibus luctuosum, cedere e patriā servatorem ejus, manere in patriā perditores!

    Cic. Phil. 10, 4, 8; cf. id. Corn. 1, § 19:

    homini non amico nostra incommoda spectaculo esse nolim,

    id. Att. 10, 2, 2:

    insequitur acies ornata armataque, ut hostium quoque magnificum spectaculum esset,

    Liv. 10, 40 fin.
    II.
    In partic.
    A.
    Lit., in the theatre, circus, etc., a public sight or show, a stageplay, spectacle (cf.:

    munus, ludi, fabula): spectacula sunt tributim data,

    Cic. Mur. 34, 72:

    apparatissimum,

    id. Phil. 1, 15, 36:

    gladiatorium,

    Liv. 39, 42:

    gladiatorum,

    id. 28, 21 fin.; Plin. 2, 26, 25, § 96:

    circi,

    Liv. 7, 2:

    scenae,

    Ov. A. A. 3, 351:

    ludorum,

    Suet. Aug. 14:

    athletarum,

    id. ib. 44; id. Ner. 12:

    naumachiae,

    id. Caes. 44:

    nondum commisso spectaculo,

    Liv. 2, 36, 1:

    interesse spectaculo,

    id. 2, 38, 4:

    inter matutina harenae spectacula,

    Sen. Ira, 3, 43, 2:

    meridianum,

    id. Ep. 7, 3.—
    B.
    Transf., the place whence plays are witnessed, the seats of the spectators, seats, places in the theatre, the amphitheatre:

    spectacula ruunt,

    Plaut. Curc. 5, 2, 47:

    ex omnibus spectaculis plausus est excitatus,

    Cic. Sest. 58, 124:

    resonant spectacula plausu,

    Ov. M. 10, 668:

    loca divisa patribus equitibusque, ubi spectacula sibi quisque facerent,

    Liv. 1, 35, 8:

    spectaculorum gradus,

    Tac. A. 14, 13:

    spectaculis detractus et in harenam deductus,

    Suet. Calig. 35; id. Dom. 10.—
    2.
    In gen., the theatre:

    ingressum spectacula,

    Suet. Calig. 35:

    in caelum trabibus spectacula textis surgere,

    Calp. Ecl. 7, 23.—
    3.
    The spectators:

    spectacula tantum este, viri,

    Sil. 2, 230:

    virtutis,

    id. 8, 556.—
    C.
    A wonder, miracle: spectacula septem, the seven wonders of the world:

    in septem spectaculis nominari,

    Vitr. 2, 8, 11:

    numerari inter septem omnium terrarum spectacula,

    Gell. 10, 18, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > spectaclum

  • 8 spectaculum

    spectācŭlum (contr. spectāclum, Prop. 4 (5), 8, 21 and 56), i, n. [specto], a show, sight, spectacle (class.).
    I.
    In gen.:

    lepidum spectaculum,

    Plaut. Poen. 1, 1, 81:

    superarum rerum atque caelestium,

    Cic. N. D. 2, 56, 140:

    bis terque mutatae dapis,

    Hor. Epod. 5, 34:

    potius quam hoc spectaculum viderem,

    Cic. Mil. 38, 103: capere oblatae spectacula praedae, Ov. M. 3, 246; cf. id. ib. 7, 780:

    scorti procacis,

    Liv. 39, 43:

    Euripi,

    id. 45, 27:

    non hoc ista sibi tempus spectacula poscit,

    Verg. A. 6, 37:

    spectaclum ipsa sedens,

    i. e. exposed to public view, in the sight of all, Prop. 4 (5), 8, 21:

    neque hoc parentes Effugerit spectaculum,

    Hor. Epod. 5, 102.—Esp. in the phrases:

    spectaculum (alicui) praebere, spectaculum (spectaculo) esse alicui: circuitus solis et lunae spectaculum hominibus praebent,

    Cic. N. D. 2, 62, 155; so,

    praebere,

    Liv. 45, 28:

    praebent spectacula capti,

    Ov. A. A. 2, 581:

    o spectaculum illud hominibus luctuosum, cedere e patriā servatorem ejus, manere in patriā perditores!

    Cic. Phil. 10, 4, 8; cf. id. Corn. 1, § 19:

    homini non amico nostra incommoda spectaculo esse nolim,

    id. Att. 10, 2, 2:

    insequitur acies ornata armataque, ut hostium quoque magnificum spectaculum esset,

    Liv. 10, 40 fin.
    II.
    In partic.
    A.
    Lit., in the theatre, circus, etc., a public sight or show, a stageplay, spectacle (cf.:

    munus, ludi, fabula): spectacula sunt tributim data,

    Cic. Mur. 34, 72:

    apparatissimum,

    id. Phil. 1, 15, 36:

    gladiatorium,

    Liv. 39, 42:

    gladiatorum,

    id. 28, 21 fin.; Plin. 2, 26, 25, § 96:

    circi,

    Liv. 7, 2:

    scenae,

    Ov. A. A. 3, 351:

    ludorum,

    Suet. Aug. 14:

    athletarum,

    id. ib. 44; id. Ner. 12:

    naumachiae,

    id. Caes. 44:

    nondum commisso spectaculo,

    Liv. 2, 36, 1:

    interesse spectaculo,

    id. 2, 38, 4:

    inter matutina harenae spectacula,

    Sen. Ira, 3, 43, 2:

    meridianum,

    id. Ep. 7, 3.—
    B.
    Transf., the place whence plays are witnessed, the seats of the spectators, seats, places in the theatre, the amphitheatre:

    spectacula ruunt,

    Plaut. Curc. 5, 2, 47:

    ex omnibus spectaculis plausus est excitatus,

    Cic. Sest. 58, 124:

    resonant spectacula plausu,

    Ov. M. 10, 668:

    loca divisa patribus equitibusque, ubi spectacula sibi quisque facerent,

    Liv. 1, 35, 8:

    spectaculorum gradus,

    Tac. A. 14, 13:

    spectaculis detractus et in harenam deductus,

    Suet. Calig. 35; id. Dom. 10.—
    2.
    In gen., the theatre:

    ingressum spectacula,

    Suet. Calig. 35:

    in caelum trabibus spectacula textis surgere,

    Calp. Ecl. 7, 23.—
    3.
    The spectators:

    spectacula tantum este, viri,

    Sil. 2, 230:

    virtutis,

    id. 8, 556.—
    C.
    A wonder, miracle: spectacula septem, the seven wonders of the world:

    in septem spectaculis nominari,

    Vitr. 2, 8, 11:

    numerari inter septem omnium terrarum spectacula,

    Gell. 10, 18, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > spectaculum

  • 9 spectaculum

    spectāculum, ī, n. (specto), I) was ein spectare gewährt, der Anblick, die Schau, das Schauspiel, A) in allg.: magnificum, Liv.: luctuosum, Cic.: deforme, Liv.: deforme semirutae ac fumantis sociae urbis, Liv.: rerum caelestium, Cic.: Euripi, Liv.: alci sp. praebere, Cic.: alci laetum spectaculum praebere, Liv.: praebere spectacula, sich beschauen lassen, Ov.: spectacula oblatae praedae capere, ansehen, Ov.: egregium spectaculum capessere oculis, seinen A. ein herrliches Sch. gönnen, Liv.: spectaculo esse, zur Augenweide dienen, Cic.: non ista spectacula poscit, Verg.: Syphacem in castra addui cum esset nuntiatum, omnis velut ad spectaculum triumphi multitudo effusa est, Liv. – spectaclum (synkop. = spectaculum) ipsa sedens, zum Anblick aller, ein Sch. für alle, Prop. 4, 8, 21. – Plur. spectacla, Plaut. Curc. 647. – B) insbes.: das im Theater, Zirkus usw. aufgeführte Schauspiel, sp. apparatissimum, Cic.: sp. gladiatorum, gladiatorium, Liv.: sp. circi, Liv.: nondum spectaculo commisso (begonnen), Liv.: spectacula tributim dare, Cic. – II) meton., der Ort, von wo aus oder wo man spectare kann, gew. Plur. spectacula, A) der Schauplatz, das Schaugerüst, die Zuschauerbühne, spectaculorum gradus, Tac.: spectacula sunt tributim data, Cic.: tantus est ex omnibus spectaculis plausus excitatus, Cic. – B) das Schauspiel = das Amphi theater, Theater, ingredi spectacula, Suet. Cal. 35, 1: in caelum trabibus spectacula textis surgere, Calp. ecl. 7, 23: außerdem Corp. inscr. Lat. 10, 852. – III) das Wunderwerk, Weltwunder, in septem spectaculis nominari, Vitr. 2, 8, 11: numerari inter septem omnium terrarum spectacula, Gell. 10, 18, 4.

    lateinisch-deutsches > spectaculum

  • 10 spectaculum

    spectāculum, ī, n. (specto), I) was ein spectare gewährt, der Anblick, die Schau, das Schauspiel, A) in allg.: magnificum, Liv.: luctuosum, Cic.: deforme, Liv.: deforme semirutae ac fumantis sociae urbis, Liv.: rerum caelestium, Cic.: Euripi, Liv.: alci sp. praebere, Cic.: alci laetum spectaculum praebere, Liv.: praebere spectacula, sich beschauen lassen, Ov.: spectacula oblatae praedae capere, ansehen, Ov.: egregium spectaculum capessere oculis, seinen A. ein herrliches Sch. gönnen, Liv.: spectaculo esse, zur Augenweide dienen, Cic.: non ista spectacula poscit, Verg.: Syphacem in castra addui cum esset nuntiatum, omnis velut ad spectaculum triumphi multitudo effusa est, Liv. – spectaclum (synkop. = spectaculum) ipsa sedens, zum Anblick aller, ein Sch. für alle, Prop. 4, 8, 21. – Plur. spectacla, Plaut. Curc. 647. – B) insbes.: das im Theater, Zirkus usw. aufgeführte Schauspiel, sp. apparatissimum, Cic.: sp. gladiatorum, gladiatorium, Liv.: sp. circi, Liv.: nondum spectaculo commisso (begonnen), Liv.: spectacula tributim dare, Cic. – II) meton., der Ort, von wo aus oder wo man spectare kann, gew. Plur. spectacula, A) der Schauplatz, das Schaugerüst, die Zuschauerbühne, spectaculorum gradus, Tac.: spectacula sunt tributim data, Cic.: tantus est ex omnibus spectaculis plausus excitatus, Cic. – B) das Schauspiel = das Amphi-
    ————
    theater, Theater, ingredi spectacula, Suet. Cal. 35, 1: in caelum trabibus spectacula textis surgere, Calp. ecl. 7, 23: außerdem Corp. inscr. Lat. 10, 852. – III) das Wunderwerk, Weltwunder, in septem spectaculis nominari, Vitr. 2, 8, 11: numerari inter septem omnium terrarum spectacula, Gell. 10, 18, 4.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > spectaculum

  • 11 re-sonō

        re-sonō āvī, —, āre,    to sound again, resound, ring, re-echo: in vocibus... quiddam resonat urbanius: theatrum naturā ita resonans, ut, etc.: Umbrae cum resonarent triste, H.: resonabat Telorum custos (i. e. pharetra), O.: ut solent pleni resonare camini, roar, O.: undique magno domus strepitu, H.: spectacula plausu, O.: resonant avibus virgulta canoris, V.: testudo septem nervis, H.: qui (cornus) ad nervos resonant in cantibus: Suave locus voci resonat conclusus, echoes to the voice, H.: gloria virtuti resonat tamquam imago, answers like an echo.—To cause to resound: lucos cantu, V.: (sonus) in fidibus testudine resonatur, an echo is produced.—To repeat, re-echo, resound with: Litoraque alcyonen resonant, V.: Formosam resonare doces Amaryllida silvas, V.

    Latin-English dictionary > re-sonō

  • 12 resono

    rĕ-sŏno, āvi, 1 (ante-class. collat. form, acc. to the 3d conj., resonit, Pac. and Att. ap. Non. 504, 30 sq.: resonunt, Enn. and Att. ap. Prisc. p. 838 P.; of the perf. only resonavit, Manil. 5, 567), v. n. and a., to sound or ring again, to resound, re-echo (freq. and class.).
    I.
    Neutr.
    A.
    Lit.:

    tum clupei resonunt, Enn. l. l. (Ann. v. 364 Vahl.): valvae resonunt regiae, Att. l. l.: theatrum naturā ita resonans, ut, etc.,

    Cic. Q. Fr. 1, 1, 14, § 42:

    venenum sic e poculo ejecit, ut id resonaret,

    id. Tusc. 1, 40, 96:

    ubi non resonent imagines,

    i. e. where no echoes are heard, without echoes, Varr. R. R. 3, 16, 12:

    cum frustra resonant aera,

    Ov. M. 4, 333: resonabat eburnea Telorum custos [p. 1580] (i. e. pharetra), id. ib. 8, 320:

    ut solent pleni resonare camini,

    to send forth a roaring noise, id. ib. 7, 106:

    eque sacrā resonant examina quercu,

    Verg. E. 7, 13:

    hominum clamor et tubarum sonus amplior quam editur resonare solet,

    Just. 24, 6, 8:

    resonantia litora,

    Sil. 11, 491. — With abl.:

    clamore et gemitu templum resonit caelitum, Att. ap. Non. l. l.: aura crepitu musico, Pac. l. l.: late plangoribus aedes,

    Verg. A. 12, 607:

    domus undique magno strepitu,

    Hor. S. 1, 2, 129:

    latratibus aether,

    Ov. M. 3, 231:

    spectacula plausu,

    id. ib. 10, 668:

    avibus virgulta canoris,

    Verg. G. 2, 328:

    arbusta cicadis,

    id. E. 2, 13. — Poet., with acc.:

    litoraque alcyonen resonant, acalanthida dumi,

    resound with, Verg. G. 3, 338:

    testudo septem nervis,

    Hor. C. 3, 11, 3; cf.:

    vox ima quattuor chordis,

    id. S. 1, 3, 8. — With ad:

    qui (cornus) ad nervos resonant in cantibus,

    Cic. N. D. 2, 59, 149. — With dat.:

    suave locus voci resonat conclusus,

    echoes to the voice, Hor. S. 1, 4, 76; cf.: carmina resonantia chordis Romanis, to the strings, Auct. Pan. ad Pis. 229. —
    B.
    Trop., to resound, re-echo:

    in vocibus nostrorum oratorum recinit quiddam et resonat urbanius,

    Cic. Brut. 46, 171; cf. Quint. 11, 3, 30.—With dat.:

    gloria virtuti resonat tamquam imago,

    Cic. Tusc. 3, 2, 3. —
    II.
    Act., to give back the sound of, to resound, re-echo with any thing:

    formosam resonare doces Amaryllida silvas,

    Verg. E. 1, 5; so,

    triste et acutum,

    Hor. S. 1, 8, 41:

    resonent mihi Cynthia silvae,

    call out to me, Cynthia, Prop. 1, 18, 31:

    ora Hylan semper resonantia,

    Val. Fl. 4, 18; cf. Sil. 14, 30. — Pass.:

    (sonus) in fidibus testudine resonatur aut cornu,

    Cic. N. D. 2, 57, 144. — Poet., with acc. of a place, to make resound or re-echo:

    ubi Solis filia lucos Assiduo resonat cantu,

    Verg. A. 7, 11. —
    B.
    To say urgently or continually (late Lat.):

    vernacula principi,

    Amm. 17, 11, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > resono

См. также в других словарях:

  • OBOLUS — Graece ὀβολὸς, nummi genus minutum. Nomen tulit, quod Atheniensium nummus Ὀβολὸς obelum in cusum ostentaverit: an potius a figura obeli, quam primitus habuit. Ita enim Eustathius in Il. α. Ὀβολὸν σιδήρου ἔλασμά τι ἔλεγον. χῆμα μὲν πῶς ἔχων ὀβολοῦ …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Wraith — A wraith is an apparition of a person, living or dead, that may appear shortly before or after death. The appearance of a wraith is often considered to be an omen. History The word wraith is first attested in 1513, with the meaning of ghost or… …   Wikipedia

  • ARELATUM — urbs nobilis Archiepiscopalis Galliae Narbonens. secundum quosdam ab Arulo, Priami nepote, vel ab Areli, filio Gad. Gen. c. 46. v. 16. condita: Phocensibus aliis eius originem tribuentibus, eô tempore, quô etiam Massilia exstructa. Sextanorum… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CAMPUS Martius — I. CAMPUS Martius etiam nomen est, quo insigniri solet amplior planities iuxta maiores Urbes, in qua incolae armorum exercitio opram dabant, instar Camporum Martiorum iuxta Romam, quorum 8. fuisse P. Victor auctor est. Vide Marlianum, Topograph.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PUERPERA — a PUERI partu dicta, olim variis obnoxia fuit ritibus. Mutini fascino insidebat foe mina, ut conciperet: Lupercis quoque sese offerebat, et ferulâ caedebatur caprinâ pelle coriôque tectâ, gestabat praeterea pyxide Lyden, immensô prolis desideriô …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»